Το άγχος του 1ου sleep over !!!
Εχτές έζησα κάτι πρωτόγνωρο για' μένα ... το παιδί μου έκανε το πρώτο του sleep over !!!
Μην σκεφτείς ότι την άφησα σε κανένα σπίτι κάποιας συμμαθήτριας που δεν γνωρίζω ή σε κάποιον που δεν συμπαθώ ... κοιμήθηκε στην αδερφή μου με τα ξαδερφάκια της!!!
Στην αδερφή μου, που την γνωρίζω 100 χρόνια, που το σπίτι της είναι σαν το σπίτι μου και το αντίθετο, που τα παιδιά της έχουν χιλιοκοιμηθεί σπίτι μου, που τα έχω σαν δικά μου παιδιά και τα αγαπώ εξίσου το ίδιο.
Γιατί μου ήρθε τόσο βαρύ δεν ξέρω, ένιωθα να με λούζει κρύος ιδρώτας, δύσπνοια και καρδιοχτύπι με κυρίευσαν. Λες και δεν θα την έβλεπα πια, λες και έφευγε για πάντα ... Πόσο τρελή είμαι δεν χρειάζεται να σας πω... νομίζω καταλάβατε!!!
Όταν ήρθε η ώρα να γυρίσω σπίτι με τον Μάξιμο, καληνύχτισα την Υβόννη μου (αφού της είπα να είναι ευγενική και να περάσει τέλεια) μπήκα στο αμάξι έβαλα το πιθηκάκι μου στο καθισματάκι του, ασφάλισα της ζώνες και πήγα από την άλλη μεριά ... Τι πήγα να κάνω από την άλλη μεριά ?
Αφού είχα καταφέρει να μην συγκινηθώ, γιατί το παιδάκι μου, το μωράκι μου μεγάλωσε είπα μέσα μου "πω πω είσαι γ.......τη" Μετά βέβαια από λίγο το πήρα πίσω !!!
Άρχισα να κλαίω ... πολυυυυυυυ, μου έλειπε η γαριδούλα μου
Αχ πόσες εγωιστικές βλακείες άρχισα να σκέφτομαι : που αφήνω το παιδάκι μου (λες και το άφησα στο δρόμο), και εάν με χρειαστεί, και εάν θελήσει κάτι, και εάν ξυπνήσει την νύχτα ? και πολλά πολλά πολλά πολλά ΚΑΙ ΕΆΝ.....
Βέβαια η Άννη μου (ανιψιά-βαφτηστηράκι) μου έστελνε φωτογραφίες και βίντεο για να με ηρεμήσει γιατί ήξερε μέσα της ότι είχα ανησυχία και αυτό θα με ηρεμούσε και θα έβλεπα πόσο όμορφα περνάει το παιδάκι μου, και ότι όλα αυτά που ένιωθα είναι άγχη και τίποτα άλλο.
Στην Υβόννη βεβαία το έπαιξα τρομερά ΚΟΥΛΛΛΛ και φοβερή...
Σε ένα βίντεο μου έλεγε "Μαμά περνάω τέλεια ... θα σε δω το πρωί"
Αφού ξεφορτώθηκα όλες τις εγωιστικές μου σκέψεις, και αφού σκέφτηκα το χαμογελαστό φατσάκι της γαριδούλας μου πήρα μια βαθιά ανάσα και σκέφτηκα "σταμάτα να σκέφτεσαι βλακείες Ειρήνη η Υβόννη σου μεγάλωσε" .
Θα είμαι πάντα διακριτικά πίσω τους και ας μου λείπουν, θα μου φτάνει που θα χαμογελάνε, θα περνάνε καλά και θα είναι ευτυχισμένα... και εγώ θα κλαίω πάντα από συγκίνηση και χαρά, ξέρεις αυτά τα ωραία δάκρυα τα καλά, που σε ξαλαφρώνουν!!!
Αφήνουμε τα παιδάκια μας να κάνουν βήματα μπροστά χωρίς να μας βλέπουν διστακτικούς και υπερβολικούς... αυτό μου δίδαξε η χτεσινή νύχτα !!!
Ήταν μία εμπειρία που ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ...
Ήταν το άγχος μου για το 1ο μας sleep over ... εύχομαι να έρθουν και άλλα και να είναι όσο υπέροχα ήταν χτες !!!
Να σε αντικρίζω όσο χαρούμενη σε είδα σήμερα το πρωί ...
Υβόννη μου να ξέρεις ότι η τρελή μαμά σου σε λατρεύει !!!
Σε φιλώ
Ειρήνη