Η 7η ιστορία μας
Δεν θέλω να πω πολλά για αυτήν την ιστορία, παρά μόνο ένα "είμαστε εδώ εάν μας χρειαστείς"
Δεν ξέρω πως να αρχίσω ... Είμαι μία μανούλα και θα σας πω και εγώ την δική μου ιστορία. Πριν πολλά πολλά χρόνια γνώρισα τον άντρα της ζωής μου, αγαπηθήκαμε αμέσως, μείναμε μαζί αμέσως, ήταν το άλλο μου μισό. Για μία καλύτερη ζωή πήγαμε να ζήσουμε στο εξωτερικό. Βρήκαμε σπίτι, δουλειά και οι δύο και ζούσαμε ο ένας για τον άλλον .
Μετά από καιρό παντρευτήκαμε, και ξεκινήσαμε να προσπαθούμε για να κάνουμε ένα παιδάκι, μετά από 1,5 χρόνο προσπαθειών έμεινα έγκυος. Η χαρά μας δεν περιγράφεται... περιμέναμε πως και πως να ξεκινήσει αυτό το νέο κεφάλαιο για εμάς που θα ολοκλήρωνε την ευτυχία μας. Και ο καιρός περνούσε και εγώ όλο και φούσκωνα...
Ήρθε λοιπόν ο καιρός να πω στην μαμά μου να έρθει να με προσέχει λίγο καιρό και να με βοηθάει λόγω του ότι δεν είχα κάποιον κοντά μου συνέχεια, διότι ο σύζυγος δούλευε σε ωράρια κυλιόμενα, μία πρωί μία βράδυ και γυρνούσε ξημερώματα. Ήρθε όντως η μανούλα μου, κάναμε και τις βολτούλες μας, τα ψώνια μας, μέχρι που ένα βράδυ σπάσανε τα νερά.
Τρέχω στην μαμά μου να την ξυπνήσω και να ειδοποιήσει και τον άντρα μου που βρισκόταν στην δουλειά να πάμε στο μαιευτήριο. "μην ανησυχείς μωρό μου" "πάρτε ένα ταξί και έρχομαι και εγώ"
Καλούμε ραδιοταξί, έρχεται μας παίρνει φτάνουμε στο μαιευτήριο, οι πόνοι αφόρητοι όπως όλες ξέρετε, δεν με ένοιαζε όμως, ρωτούσα την μαμά μου εάν ήρθε ο Άγγελος, όχι ακόμα μου έλεγε.
Με πάνε οι γιατροί στην αίθουσα τοκετού όπου και γεννάω έναν πανέμορφο άγγελο. Με πάνε στο δωμάτιο, ακόμα να έρθει ο Άγγελος μου... Με ειδοποιούν ότι ο σύζυγος μου ερχόμενος στο μαιευτήριο είχε ένα τροχαίο ατύχημα. Μου κόπηκαν τα πόδια, μα γιατί? θα έπρεπε να είναι εδώ να έχει αγκαλιά τον γιο μας σκέφτηκα.
Και ξαφνικά μπαίνουν στο δωμάτιο, που είχα τον γιο μου, ψυχολόγοι, ο γιατρός μου και η αστυνομία, και μου αναγγέλλουν ότι ο άντρας μου είχε σκοτωθεί σε τροχαίο. Είχε τρακάρει με άλλο όχημα που βγήκε από ΣΤΟΠ και το οδηγούσε μία κοπέλα νέα και έγκυος, η οποία σκοτώθηκε επίσης.
Πάγωσα !!!
Πάγωσε νομίζω και ο χρόνος από τότε ...
Δεν είμαι ακόμα καλά παρόλο που έχουν περάσει 14 χρόνια. Έχασα τον έναν Άγγελο μου την μέρα που ήρθε στην ζωή ο άλλος Άγγελος μου... πήρε το όνομα του μπαμπά του.
Ακόμα μένω στο ίδιο σπίτι με την ίδια διακόσμηση που είχε κάνει εκείνος για εμένα!!! Μου λείπει που δεν είναι εδώ
Να κρατάτε τους άντρες σας αγκαλιά, από το χέρι κάθε μέρα, δεν ξέρεις ποτέ, πότε θα στον κλέψουν έτσι απλά, χωρίς πολλά λόγια.
Αυτά από εμένα ...
Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ... να τα καταφέρεις
Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας !!! Οι Άγγελοι σου είναι σίγουρα περήφανοι για σένα!!!