Η 1η μας ιστορία είναι από την Μαμά Κλεοπάτρα     (που νομίζει όπως όλες μας ότι κάπου κάνει λάθος - ενώ απλά είναι μαμά) 

Είμαι η Κλεοπάτρα και θα σου γράψω την εμπειρία μου ως μαμά. Όλα ξεκίνησαν όταν αρχές Ιουνίου το 2016 λίγο πριν τον γάμο μου ,που περίμενα την περίοδο μετά από κάνα δυο μέρες άρχισαν να χτυπάνε καμπανάκια μήπως είμαι έγκυος. Ρώταγα άλλες μαμάδες τι συμπτώματα είχαν ενώ η πιο εύκολη λύση ήταν να πάρω ένα τεστ. Το αποτέλεσμα θετικό όπως καταλαβαίνεις το 2017 αποκτώ τον μικρό μου Κωνσταντίνο. Μια εγκυμοσύνη εύκολη, 9 μήνες υπέροχοι. Έφτασα από Σρι Λανκα μέχρι Αγρίνιο. Έρχεται η ώρα του τοκετού. Δεν ήταν αυτός που περίμενα. Ταλαιπωρία από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 2 το μεσημέρι όπου γεννήθηκε ο μικρός μου με καισαρική. Δεν με πείραξε ο τρόπος αλλά όλη η διαδικασία. Με στοίχειωνε μήνες μετά ώσπου ευτυχώς το ξεπέρασα. Το κλάμα του μικρού μου και το πρόσωπα κι του ήταν βάλσαμο για μένα . Τον αγάπησα πριν καν τον δω . Κουκουβάγια ήδη εγώ . Το πρώτο σοκ ήταν όταν μου είπε η παιδίατρος στο νοσοκομείο ότι έχασε αρκετά γραμμάρια και πρέπει να πιει ξένο γάλα . Κλάμα εγώ ,να λέω ότι δεν μπορώ να ταΐσω το μωρό μου. Χωρίς να με έχει επηρεάσει κάποιος η κάποια ομάδα γιατί τότε δεν ήμουν σε καμία σχεδόν. Ίσως ήταν η σύνδεση που ήθελα να πετύχω με το μικρό μου πλασματακι. Δεύτερο σοκ όταν φεύγοντας από το νοσοκομείο άρχισε να κλαίει και να είμαστε σε φάση και τώρα τι?Οι μήνες κυλούσαν. Κάθε μήνας και μια εμπειρία. Δύσκολοι κάποιοι εύκολοι άλλοι .Δεν είμαι τέλεια μαμά και το ξέρω. Θυμώνω με τον εαυτό μου και στενοχωριέμαι όταν θα σηκώσω τον τόνο της φωνής μου. Θαυμάζω τις μαμάδες με δύο η περισσότερα παιδιά. Είμαι πρωτάρα μαμά δεν ξέρω πολλά πράγματα για τις συμπεριφορές των μικρών. Προσπαθώ να διαβάζω άρθρα και να δέχομαι συμβουλές από άλλες μαμάδες αν και στη πράξη είναι όλα αλλιώς. Είμαι λίγο ψυχαναγκαστική με τις δουλειές και την καθαριότητα και κάποιες φορές υπερβαίνω τα όρια μου. Προσπαθώ να το μετριάσω γιατί δεν με βλέπω καλά. Δίπλα μου σε όλα αυτά είναι ο άντρας μου και όσο και όπου μπορεί με βοηθάει. Φυσικά αφού πήγαν μέχρι εδώ έτσι όμορφα ξεκινάει και το μαγικό (;) ταξίδι του θηλασμού. 

Από την ώρα που γεννήθηκε το μικρό μου πλασματακι με το που μπήκε στο στήθος όλα έγιναν μαγικά. Βέβαια ήταν όμορφα τις πρώτες μέρες.Δεν είχα ζητήσει rooming in...δεν το γνώριζα ότι βοηθάει στον θηλασμό (άπειρη εγώ). Στις αρχές όπως σου είπα, έπεσε η παιδίατρος πάνω μου να δώσω ξένο γάλα στο παιδί γιατί δεν τρεφόταν σωστά. Είχα και τους δικούς μου και τα πεθερικά να μου λένε τάισε το μωρό (λες και ήθελα το κακό του, μέσα μου ήξερα) τελικά έδωσα ένα γεύμα και λίγο πριν βγω από το νοσοκομείο γλίτωσα τη μαστίτιδα λόγω του 3ωρου που φέρνανε τον μικρό. 

Επίσης κατάλαβα ότι όταν πιέσεις καταστάσεις έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή είπα να κόψω γεύματα από τα πρωινά και ο monsieur αποφάσισε να ξυπνάει το βράδυ ίσως για να αναπληρώνει το χαμένο γεύμα. Αυτό βέβαια μετά τον 6ο που μπήκαν και οι στέρεες. Οπότε το άφησα να πάει μόνο του το πράγμα. Σημαντικό για τον αποθηλασμό προσωπικά ήθελα να μου κοιμάται το βράδυ. Ήταν πολύ εύκολο όταν ξύπναγε να πίνει γάλα και να κοιμάται. Κάπου στους 9 με 10 μήνες αποφάσισε να πίνει γάλα και μετά να κοιμάται αγκαλιά μου (ναι έχω μπει πολλές φορές στη κούνια). Με τα πολλά μείωσε γεύματα. Δεν επέμενα στο να προσφέρω. Έγινε σταδιακή η μείωση. Δεν θυμάμαι ακριβώς γιατί δεν ήταν εσκεμμένο. Είχαμε τον πρωινό, μεσημεριανό και τον βραδινό. Για κάνα μήνα μείναμε στον βραδινό και τέλος Ιουνίου σταμάτησε και εκείνος. Ο τελευταίος έγινε από μέρους μου. Ήπιε το γάλα σε ποτήρι και τον κοίμισε η γιαγιά του λόγω του ότι είχαμε πάει σε γάμο. Ήδη έπινε γάλα σε ποτηράκι μετά τον χρόνο δοκιμαστικά χωρίς να αποσκοπώ στον αποθηλασμό. Στις αρχές κάνα δυο μέρες αναζητούσε αλλά δεν έκλαιγε. Καθόμασταν αγκαλιά και του είπα σήμερα θα πιεις το γάλα σου με το ποτήρι. Η αλήθεια είναι ότι συγκινήθηκα αλλά ήξερα μέσα μου ότι τελείωσε αυτός ο κύκλος και πιστεύω πως έληξε όμορφα Φτάσαμε αισίως 17 μήνες θηλασμού. Σαν χθες θυμάμαι που τον θήλαζα στην παραλία και μετά τον έβαλα στα πόδια μου, του τραγούδαγα και έτρεχε το γαλατάκι από το στόμα του. Στο δεύτερο δεν ξέρω αν τα καταφέρω. 

Δεν σε κρίνω μαμά αν δεν θήλασες για τον οποιοδήποτε λόγο, ούτε αν σταμάτησες να θηλάζεις νωρίς, ούτε αν θηλάζεις ακόμη. Δεν είμαι καλύτερη από σένα. Ο θηλασμός είναι για δύο. Για αυτόν που προσφέρει και αυτόν που το δέχεται. 

 Σε ευχαριστώ που με διάβασες. 

Κλεοπάτρα μου σε ευχαριστώ που εγκαινίασες την στήλη μου και να σου πω ότι... Welldone  είσαι μία από εμάς !!! ...