Γράμμα στον δάσκαλο ΜΑΣ !!!

Αφιερωμένο στον δάσκαλο μας ...

Όταν ήρθε η ώρα το παιδάκι μου, να πάει πρώτη δημοτικού, ένιωσα ένα σφίξιμο στην καρδιά. Το μικρό μου παιδάκι σε μεγάλο σχολείο? Ένιωσα σαν να μου κόβεται η ανάσα. Καμία όμως αντίδραση μπροστά της. Μην καταλάβει ότι ανησυχώ, ότι δεν της έχω εμπιστοσύνη. 

Γίνεται ο αγιασμός και την επόμενη μέρα πια πάμε σχολείο. Έρχεται στην αγκαλιά μου και μου λέει " μαμάααα θα έχω δάσκαλο, τον λένε κύριο Χρήστο". Αυτό ήταν, μπήκε στην ζωή της ένας άνθρωπος παράδειγμα για πολλούς. 

Ήρεμος, πάντα εκεί όταν τον χρειάστηκα για να ακούσω την δική του ματιά και σπουδαίος, διότι έτσι τον έβλεπε το παιδί μου. 

Δεν πάμε σχολείο για να γίνουμε έξυπνοι και καλοί σε όλα, ούτε να συγκρίνουμε τους βαθμούς των παιδιών μας, θέλω να μαθαίνει και να γίνεται καλός άνθρωπος δεν με νοιάζει το άριστα ούτε το πόσες διορθώσεις έχει στα γραπτά θέλω να έχει έναν οδηγό να την εμπνέει να συνεχίζει και να ταξιδεύει, να παίρνει πρωτοβουλίες και να μην απογοητεύεται από κακοτοπιές. 

Για εμάς λοιπόν αυτό είναι ο δάσκαλος μας... έμπνευση, σιγουριά, ασφάλεια, μάθηση και αγάπη. 

                                Κύριε Χρήστο σας ευχαριστώ πολύ!!!

Σας ευχαριστώ που γίνατε ο ήρωας και το παράδειγμα για την Υβόννη μου. Σας ευχαριστώ που ήσασταν δίπλα μας, ακόμα και όταν γυρνούσαμε σπίτι.  Μπορεί να την κούραζε η αντιγραφή αλλά την έκανε διότι ήθελε να σας κάνει να καμαρώνετε για εκείνη. Χαίρομαι που έχετε δει στο παιδάκι μου αυτά που ξέρω ήδη και με κάνατε να νιώσω ασφάλεια που ήταν κοντά σας. 

Ένα παιδάκι κλειστό και εσωστρεφές το κάνατε να συμμετέχει και να σηκώνει χέρι και να νιώθει έξυπνη, να νιώθει ότι είναι σπουδαίο να ανήκεις κάπου. Συμβάλλατε στο χτίσιμο του χαρακτήρα της, κάνατε τα κάγκελα του σχολείου να είναι μέρος ασφάλειας και αγάπης, μας γεμίσατε καινούργια γνώση και την ετοιμάζετε για να βγει δυνατή στην κοινωνία διότι και το σχολείο τι είναι ? Μια μικρή κοινωνία δεν είναι ? 

Άλλωστε μέσα από την αγάπη μαθαίνεις σεβασμό και πειθαρχία, η ζωή δεν έχει μόνο παιχνίδι αλλά και υποχρεώσεις... Η αγκαλιά του δασκάλου ανοίγει φτερά και πραγματοποιεί όνειρα, δίνει δύναμη και αυτοπεποίθηση. Μακάρι όλα τα παιδάκια του κόσμου να έχουν έναν δάσκαλο σαν τον δικό μας...

Έμαθες στην Υβόννη μου ότι κάνουμε φίλους, τους σεβόμαστε και όταν κάποια στιγμή μαλώσουμε λέμε συγνώμη, ότι δεν κάνουμε στους άλλους αυτά που δεν θέλουμε να μας κάνουν, μας δίδαξες να γράφουμε σε χαρτί και να βάζουμε σε μια σειρά τις σκέψεις μας. 

Και τώρα πια δάσκαλε να γράφει μόνη της ημερολόγιο 

Να θυμάσαι όμως το Α που της έμαθες δεν είναι ένα απλό γράμμα αλλά με αυτό ξεκινάει η λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ και αυτό μας το έμαθες καλά. 

Κάποιοι δεν θα καταλάβουν αλλά εγώ ξέρω ότι κάθε πρωί ήσασταν εκεί μπροστά στην πόρτα... ΠΑΝΤΑ !!! Με αέρα, κρύο, ήλιο πάντα εκεί από νωρίς. Αυτό είναι κάτι που δεν πληρώνεται ... 

Γιατί ένας καλός δάσκαλος τα κάνει εύκολα όλα !!!

Ευχαριστούμε πολύ 

Το πρωτάκι σου !!!