Γράμμα στον άντρα μου !!!

Ποτέ δεν θα ξεχάσω το πόσο γελούσα όταν σε γνώρισα ...

Ποτέ δεν θα ξεχάσω το πόσο γρήγορα έγιναν όλα μεταξύ μας. Λες και κάποιος ήξερε τι θα ακολουθούσε. Όταν σε γνώρισα δεν πίστευα ότι θα καταλήγαμε δύο φορές παντρεμένοι και με δύο παιδιά, εάν μου το έλεγαν τότε θα γελούσα... 

Ήρθε όμως μετά από 2 μήνες μαζί η πρόταση γάμου !!! Στην Σαντορίνη, βράδυ, κάτω από μία ομπρέλα... ούτε που θυμάμαι τι μου είχες πει ... (με είχες μεθύσει κιόλας για να πω ΝΑΙ), δεν θα ξεχάσω όμως το κλάμα που είχα ρίξει όταν είδα το δαχτυλίδι 

Ήταν το δαχτυλίδι που είχα δει σε μία βιτρίνα και σου είχα πει "μόνο με αυτό το δαχτυλίδι θα σε παντρευτώ ", που να ξέρω ότι εσύ δεν θα το ξεχάσεις ?

Περάσαμε πολλά μαζί, πολλές δυσκολίες, λύπες, χαρές, γέλια, συγκινήσεις, διακοπές, ταξίδια, απογοητεύσεις, ηρεμια, αγωνίες ... 

Ήσουν η προτεραιότητα μου πάντα. Μέχρι που ήρθε η Υβόννη και ο Μάξιμος. Εξακολουθείς να είσαι προτεραιότητα μου αλλά όχι πια στην κορυφή της λίστας μου. 

Ξέρω πολύ καλά ότι έχεις όνειρα, ανάγκες και επιθυμίες που θες να μοιραστείς μαζί μου και τώρα πια οι χρόνοι μας μαζί είναι πολύ συγκεκριμένοι. Ξέρω πολύ καλά επίσης ότι σου λείπει η γυναίκα σου, και ότι έχεις κουραστεί να σου λέω το πόσο κουρασμένη είμαι ...

Ξέρω ότι τα τελευταία 9 χρόνια δεν είμαι άψογη σύντροφος απέναντι σου. Θες τα νεύρα? Θες η κούραση? Θες η αϋπνία που τα τελευταία χρόνια με έχει τσακίσει? Όλα αυτά με έχουν φέρει σε σημείο να μην είμαστε όπως παλιά. 

Αχ και να ξερες πόσο μου λείπουν οι βόλτες μας οι βραδυνές, οι χωρίς λόγο βόλτες με καφέ και αγκαλιά. Που αράζαμε με τεράστια μπολ πατατάκια και βλέπαμε ταινίες μέχρι το πρωί, που η μόνη μας ανησυχία ήταν μην τυχόν και ξεμείνουμε από πατατάκια. 

Τώρα πια σκέφτομαι το σήμερα, το αύριο και τα επόμενα 10 χρόνια... εάν και πως θα καταφέρω να μεγαλώσουμε αυτά τα δύο πιθηκάκια. Όλη μέρα είμαι σε mothers mode. Χωρίς να το θέλω, έτσι μάλλον είναι οι εργοστασιακές μου ρυθμίσεις. Και πίστεψε με είναι πολύ εξαντλητικό ... 

Δε θέλω να νομίζεις ότι δεν είσαι σημαντικός για μένα, έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούσα να ζήσω αυτή την ζωή που έχω τώρα εάν δεν είχα εσένα και νομίζω δεν θα το ήθελα και με κανέναν άλλον. 

Όταν γυρνάς από την δουλειά, με πετυχαίνεις στην πιο άσχημη εκδοχή μου, όλης της μέρας, έχουν εξαντληθεί πια οι δυνάμεις μου και προσπαθώ να σου δείχνω ότι είμαι καλά. 

Ανησυχώ πολύ για την υγεία σου, για τα πόδια σου, οταν πονάς, για τις αλλεργίες σου που μέχρι να έρθει ο Ιούνιος υποφέρεις, ανησυχώ για το αν θα γυρίσεις υγιής από την δουλειά σου πισω σε εμενα, για την διάθεση σου, κάθε βράδυ ξυπνάω να δω εάν είσαι δίπλα μου, αν και νευριζω που μου παιρνεις τον χωρο μου στο κρεβάτι 😃 ανησυχώ που κρυώνεις τοσο πολυ παντα, και όλα αυτά που αισθανόμαστε έχουμε μόλις 30 λεπτά σχεδόν μεσα στην μερα για να στα πω και να γελάσουμε. 

Σε ευχαριστώ για αυτά που κάνεις για την οικογένεια σου, που δουλεύεις σκληρά και μας παρέχεις πράγματα, σε ευχαριστώ που ανησυχείς για όλους μας και που κάθε βράδυ με ρωτάς "θες κάτι να μου πεις? "

Σε ευχαριστώ που βοηθάς χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα και έτσι θα μάθουν και τα παιδιά μας να είναι ευγενικά. 

Σε ευχαριστώ που πάντα μου λες "προχώρα... εγω ειμαι εδω... Μην σε νοιαζει" 

Είσαι ο πιο τρελός και δοτικός και αγαπησιάρης μπαμπάς για εμένα και τα παιδιά μας. Τα γεμίζεις αγάπη και περηφάνια. Και ξέρω πόσο πολύ σε θέλουν στο σπίτι, γιατί πολύ απλά δεν σε αφήνουν να φύγεις!!! 

Αγαπακι μου ομως έχω νέα να σου πω : 

Δεν μπορώ να είμαι η γυναίκα που γνώρισες πριν 14 χρόνια, έχω αλλάξει, είμαι πια πολλά πράγματα, είμαι σύζυγος, μαμά, φίλη, μαγείρισσα, ψυχολόγος, ισορροπιστής, καθαρίστρια, χορεύτρια, δασκάλα, νοσοκόμα όταν χρειάζεται... 

Να σου πω όμως κάτι ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΙΠΟΤΑ και θα τα ξαναέκανα από την αρχή όλα και μόνο μαζί σου   

Απλά δεν είμαι το κορίτσι που γνώρισες είμαι πολλά πιαααα 

Να ξέρεις ότι Σ' αγαπώ και ότι η ζωή μας μαζί σου είναι αυτή που ονειρευόμουν. 

Είσαι ο έρωτας της ζωής μου και πάντα θα είσαι ... 

Με τρελή αγάπη 

Το κορίτσι σου !!!